We hebben op Vinoblog al eens een Brunello di Montalcino geproefd, maar nog niet het kleine en vriendelijker geprijsde broertje: de Rosso di Montalcino.
Vriendelijk geprijsd? Nou ja, in vergelijking met bijvoorbeeld een Rosso di Montepulciano of een niet al te pretentieuze Chianti (Colli Senesi bijvoorbeeld) is de Rosso di Montalcino nog best duur. Prijzen beginnen bij circa 12,50 euro de fles.
Dan heb je wel een pure Sangiovese onder je neus. En dat is zelfs in Toscane – Sangiovese all over the place! – een zeldzaamheid. Waar de meeste Sangiovese wijnen worden aangelengd met andere druiven (bijvoorbeeld Canaiolo, Cabernet Sauvignon of Merlot), bestaan de Brunello en Rosso di Montalcino enkel en alleen uit Sangiovese. Nog wel, moet ik er bij zeggen. Er worden plannen bekokstoofd om een percentage andere druiven toe te voegen aan de Rosso di Montalcino. Niet doen, lijkt me. Weg is straks dat eigen smoeltje.
En dat smoeltje is juist zo typerend. Zoals die van de Rosso di Montalcino 2008 van Tenuta Le Potazzine. Een wijn met een vol rode kleur en een opvallende transparantie. Net een Pinot Noir. Je kijkt er dwars doorheen.
Heerlijk aroma heeft deze rosso. Aardbeien, rode bessen en drop. Best veel drop. Prikkelt wel wat tussen de neusvleugels, zelfs al valt het met de alochol in deze wijn hard mee (13,5 %). In de mond is de wijn heerlijk rond, zacht en puur. Rijpe aardbeien en drop zijn de dominante tonen, met een lekkere vleug spiciness – zoals dat in het Engels zo goed klinkt. Mooie balans, waarin het effect van de houtrijping keurig is opgeborgen. De balans is zó mooi, dat ie voor mijn smaak wel wat punkrock mist. Wat minder zelfbeheersing had geen kwaad gekund.
Maar amai, lekker is deze 100% Sangio wel. Geniet er maar van. Nu het nog kan.